VolleMaanDag

Ik weet niet hoe jullie het ervaren, maar er hangt iets in de lucht. Ha, ja, de maan natuurlijk! En wat voor maan. Ze noemen het de supermaan….al is de maan echt niet groter dan anders. De maan staat alleen dichter bij de aarde dus zien wij de maan als groter. Vannacht stond ik nog even voor het dakraam en was de maan helder, met een grote kleurrijke rand er om heen. Prachtig. Ik verheugde me al op de ochtendwandeling met Sinnehond, nog in het donker, op het bevroren gras….maar helaas…het was helemaal bewolkt. En toch was het heerlijk, de ochtendkou. En weten dat die maan er wel is, voor even verscholen achter de wolken.

Natuurlijk bedoelde ik iets anders dan de maan met het schrijven dat er iets in de lucht hangt. Voor mij zijn het de “winds of change”, en direct komt er een mooie song van de Scorpions in me op met dezelfde titel. Er hangt verandering in de lucht. En ik denk zeker dat de maan daar mee te maken heeft. Maar niet alleen de maan. De hele kosmos doet mee.

Ik ervaar het om me heen. In de ontmoetingen die ik heb, in de gesprekken, in het delen met anderen. Er is iets waardoor we stappen zetten die we eerst niet durfden, knopen doorhakken, nieuwe dingen doen,  doorbreken, overstappen en allerlei uitdagingen aannemen die op je pad komen. Ineens weet je, voel je, ik zeg gewoon ja. Omdat je voelt dat het tijd is. Om oude patronen of handelingen los te laten en je armen wijd open te zetten voor iets anders in je leven. Voor iets nieuws. En daar past, hoe gek dat ook misschien klinkt, misschien juist ook de verkiezing van Donald Trump als president van Amerika bij. Het raakt zoveel aan bij mensen, er ontstaat actie en reactie en heel veel mensen gaan bij zichzelf vandaan en voelen zich machteloos of verloren. Maar zijn we dat echt? Zijn we machteloos, of geven we zelf de macht, onze kracht uit handen? Hoe zou het zijn om juist nu heel dicht bij jezelf te blijven, in contact met jouw waarde en waar je voor staat en dat te laten zien. Zonder op de ander af te geven. Zonder af te wijzen. Dat wat je aandacht geeft groeit nu eenmaal. Ook negativiteit. En o, wat zijn we daar goed in. Schud deze verkiezing ons misschien wakker?

Ik heb besloten me te focussen op wat voor mij belangrijk is, de veranderingen die ik voel  waarbij er in mijn leven nieuwe dingen mogen gebeuren. Daar geef ik mijn aandacht aan. En wow, dat voelt heel heel goed. Mijn ogen blijven geopend voor wat er gaande is in de wereld. Waar dan ook. En tegelijkertijd blijf ik dicht bij mij. Kijk ik waar iets mij raakt en wat de spiegel daarin is, kies ik bewust mijn woorden, en voel ik, steeds weer opnieuw, welke beweging ik kan maken om dat wat ik te geven heb aan de wereld ook echt de wereld in te laten gaan. Misschien klinkt het simpel. Toch geloof ik dat het zo werkt. Dat het simpel mag zijn. En groeien wij, als we gewoon doen wie we zijn.

Komende nacht is het pas echt volle maan…..dus wolken….waai maar weg, op de winds of change, zodat de maan ons kan beschijnen en inspireren. En onze kern kan raken. Fijne MAANdag!