Uche uche

Dat was me het weekje wel. Net terug van de heerlijke reis naar Calabrië sloeg de griep genadeloos toe. Ik was al een paar weken wat verkouden en in Italië was ik een dag ook bepaald niet fit en voelde het al alsof ik een griep kreeg. Blijkbaar heb ik het toen even weggestopt, zodat ik niets hoefde te missen van de reis maar eenmaal thuis was er geen ontkomen aan. Hoge koorts, die maar terug bleef komen, en longen die zo naar voelden dat ik al snel besefte dat ik dit niet alleen redde, ook al probeerde ik alle middeltjes die ik maar kon bedenken. Dus aan de antibiotica, en zo goed en kwaad als het ging me overgeven aan ziek zijn. Nou, dat viel me niet mee. Wat een strijd voelde ik in mezelf. Niet “live” mee kunnen naar de bio-beurs met Eetbare Schoonheid, maar ha ha … gelukkig was de banner er nog en de mooie flyers van ons boek, zodat ik er “niet-live” toch een beetje bij was. Mijn opleidingsdagen ook maar afgezegd, te zwak al om deel te kunnen nemen. En allerlei andere werkzaamheden, zoals de boekhouding,  ook maar op de lange baan geschoven, want de watten in mijn hoofd blokkeerden al het verstand wat er toch dacht ik echt wel in dit koppie zit. Soms huilde ik gewoon van medelijden met mezelf. Ik schrok er zelf van. Anne toch, geef je over? Mmm …. dat was toch een behoorlijk dingetje zeg maar … en o wat voelde ik me af en toe zielig en alleen.

Maandagmorgen. En ik begin op te knappen. Niet zo wattig meer in mijn hoofd en de intense vermoeidheid, waardoor ik amper mijn ene been voor de ander kon zetten neemt af. Hoera. Wat ben ik blij dat ik me weer anders voel. Ik kwam met zoveel inspiratie thuis van de bergamotreis … nu kan ik er tenminste wat mee. Wat dacht je van gevulde koekjes met bergamotmarsepein? Dat doet vast de laatste restjes griep uit mijn lijf verdwijnen. En dan de cijfertjes in … met een kopje koffie die voor het eerst weer echt smaakt. En een koekje natuurlijk. Met bergamot.

Fijne week allemaal!